Jennzla

31.12.2006 | 01:47

Life is a tricky son of a bitch!

En það er mjög skemmtilegt að takast á við það!

Er komin suður aftur, djammaði aðeins í gær í afmælinu hans Hjalta litla ;o) Var í matarboði heima hjá múttu fyrr um kveldið og fór barasta öll hersingin í afmælið :o) Og allir skemmtu sér vel...svo ég viti a.m.k. ;o) Hitti fullt af fólki þarna, þar á meða Guðfinnu og Gunnu Láru sem eru alltaf jafn yndislegar :o) Og svo komu Pétur og Helgi og drukku einn bjór eða svo áður en við héldum á Kúltúra þar sem aftur var drukkinn einn bjór eða svo áður en þetta var kallað kvöld.

Vaknaði klukkan eitt í dag og mamma kom með bílinn, við borðuðum, kíktum aðeins í búðir og svona. Ég keypti inn fyrir söngskólapakksáramótapartýið, ákvað að hegða mér svona einu sinni eins og alminnilegur gestgjafi og bjóða upp á eitthvað þegar ég býð fólki heim ;o) Ákvað svo að leggja mig um sexleytið og svaf nú barasta til hálf tíu, sem er frekar ömurlegt því núna er ég bara glaðvakandi...

...en það er ágætt því loksins loksins datt ég niður á laglínuna við textann sem ég samdi um daginn og er búin að vera að bögglast með...er reyndar ekki komin með viðlagslínu en hún kemur :o) Jei! Og þá á bara eftir að gera hljómagang við það...læt það nægja svona fyrst um sinn ;o)

Lífið já...frekar tricky...eða kannski frekar tilfinningarnar...en þar þær eru stór hluti af lífinu, því ákvarðanir okkar byggjast flestar á því að okkur langi eitthvað, sem er tilfinning. Því vil ég meina að lífið sé tricky...Tilfinningar eiga það til að valda manni nokkrum heilabrotum, en það virðist vera að heilinn treysti þeim oftast ekki...og hann er líka skíthræddur við þær! Það er líka oft ekkert hægt að útskýra þær...þær fara bara sínar leiðir...eða hvað? Eru þær kannski bara ímyndun í okkur? Og hvort á maður að hlýða heilanum eða tilfinningunum? Oftast vil ég meina að maður eigi að láta tilfinninguna ráða...en stundum er það manni ekki hollt...stundum er það bara beinlínis hættulegt... svo segi ég líka að maður eigi helst aldrei að gera (eða gera ekki) neitt sem gæti fengið mann til að hugsa seinna meir "Hvað ef?"...þýðir það ekki að maður ætti bara að taka áhættuna? En þá þarf maður að meta hvort það sé þess virði...verður það betra fyrir mann eða mun það eyðileggja allt? Er maður tilbúinn til að taka áhættuna? Og svo er líka alltaf spurningin hvort maður sé að mistúlka tilfinningarnar...er það hægt? Eigum við ekki sjálf að vita hvað okkar tilfinningar eru að segja okkur?

Tricky...very tricky!

En nóg komið af bulli!

Fór að djamma eitt kveldið fyrir norðan með Sólveigu og svo Rósu Björgu :o) Kvöldið byrjaði heima hjá Sólveigu þar sem ég, hún og Grjóni fórum í frekar skemmtilegan drykkjuleik...ekki eitthvað svona "ég hef aldrei"-kjaftæði eða eitthvað álíka..nei þetta var alvöru leikur :o) Maður á að reyna að skjóta tappa andstæðings síns af flöskunni hans og þá á hann inni tvo sopa sem hann getu drukkið eða ákveðið að reyna að ná tappa hins af sem þá á fjóra sopa inni og svo framvegis...ekki góð útskýring en ég nenni ekki að fara nánar í þetta...Fljótlega upp úr tólf fórum við niður í bæ þar sem við kíktum fyrst á Kaffi Akureyri og þangað inn hrúguðust mývetningar...Kíktum svo yfir á Amor og þar hittum við Sindra, Gunna Ben, sem er víst vel skyldur henni Sólveigu minni, Binna frænda Arnþórs og já held ekki fleiri...kíktum svo aftur á Kaffi Ak. og þar voru Bergur, Jón Þór og Ási í góðum gír...þá var Rósa komin niður í bæ og var kíkt aftur á Amor og þar hitti ég Jónínu sem var einu sinni í söngskólanum...það var eiginlega soldið fyndið...pínu spes :o) Svo komumst við frítt inn á Sjallann, enda varla neitt eftir af ballinu, og var þá Sólveig komin þangað sem og fleiri og var dansað alveg slatta...og þar hitti ég Ollu, Möllu, Steina, Þóreyju, Magga og Ástu Kristínu :o) En það var samt varla kjaftur þar! Svo var það eftirpartý heima hjá vinum Rósu...fínasta kvöld alveg hreint :o) Og gaman að hitta þessar elskur, gerist alltof sjaldan!

En núna nenni ég ekki lengur að tala um allt og ekkert og er að pæla í að fara að fljóta um á netinu :o)

Góða nótt og megi guð geyma ykkur

Flokkur: Bloggar | Facebook